Projekt podzielono na kilka etapów. W pierwszym etapie skoncentrowano się na opracowaniu układu sensorów do zamontowania na dronie, które pozwalają na wykrycie relatywnie małych uszkodzeń na poszyciu samolotu, tzw. dentów, o głębokości mniejszej niż 1 milimetr i średnicy nieprzekraczającej 5 milimetrów.

W drugim etapie opracowano bardzo dokładne modele 3D samolotów wąskokadłubowych, które miały być poddawane inspekcji. Modele tworzono na podstawie dokumentacji technicznej oraz rzeczywistych skanów 3D wykonanych dla rzeczywistych samolotów. W efekcie stworzono 14 modeli najczęściej wykorzystywanych w lotnictwie samolotów marek Airbus, Boeing i Embraer.

W trzecim etapie przygotowano dedykowaną konstrukcję drona przeznaczonego do lotów w przestrzeni zamkniętej, wyposażonego w wyspecjalizowany zestaw sensorów wizyjnych oraz odpowiedni układ oświetlenia. Przy użyciu tego drona wykonano skanowanie poszycia rzeczywistych obiektów – fragmentów samolotów – i zaimplementowano algorytmy do detekcji oraz wymiarowania wybranych uszkodzeń, takich jak szczeliny i denty. Przeanalizowano zachowanie się algorytmu na różnych typach poszycia, w różnych miejscach samolotu.

Prace badawcze wykonywane były na zlecenie firmy Linetech S.A., która była bezpośrednim beneficjentem dofinansowania z NCBiR.